Σελίδες

Πέμπτη 25 Ιουλίου 2013

Το δημοκρατικό μας χρέος

Ο Μιχαλολιάκος ήταν αποκαλυπτικός χθες στην ομιλία του κατά την διάρκεια εξέλιξης της «φιλανθρωπικής πρωτοβουλίας» της Χρυσής Αυγής, της άκρως ρατσιστικής αυτής ενέργειας, με βοήθεια μόνο σε Έλληνες.
Μεταξύ των άλλων είπε «δεν διαλέξαμε τυχαία την ημερομηνία για την πρωτοβουλία μας, την διαλέξαμε για να καταγγείλουμε την επιστροφή της κλεπτοκρατίας και των προδοτών». Έτσι αποκαλεί αυτός ο κύριος την επιστροφή της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ στη χώρα μας.
Μήπως όλες οι δυνάμεις του συνταγματικού τόξου πρέπει να αντιδράσουν πριν είναι αργά; Και το πρώτο που πρέπει να κάνουν είναι να πάψουν να ευτελίζουν τη αντιπροσωπευτική δημοκρατία μας και τους θεσμούς της, όσες αδυναμίες και αν έχει;
Πως μπορεί να το πετύχουν; Μα με το να ρίξουν τους τόνους της αντιπαράθεσης. Ο πολιτικός πολιτισμός και η Δημοκρατία επιβάλλει ο πολιτικός λόγος και η αντιπαράθεση μεταξύ των κομμάτων και των θεσμών να γίνεται πάνω σε θέσεις και αντιθέσεις, και όχι σε συνθήματα και ακραίες αντιπαραθέσεις τύπου «προδότες», «μειοδότες», «μερκελιστές», «κρεμάλες και Γουδί», ή «η χούντα δεν έφυγε το 1973», κλπ.
Οι κίνδυνοι για την δημοκρατία μας είναι πλέον εμφανείς και η αντιμετώπιση τους δεν μπορεί να αφορά μόνο την κυβέρνηση ή μόνο την αντιπολίτευση, αλλά το σύνολο του πολιτικού μας συστήματος που αναγνωρίζεται ότι λειτουργεί στα πλαίσια του συνταγματικού μας τόξου.
Τιμώντας την επέτειο της αποκατάστασης της δημοκρατίας τον Ιούλιο του 1974, αλλά και την τραγωδία της Κύπρου, να μην επιτρέψουμε να επαναληφτούν άλλες τραγωδίες για τον Ελληνισμό. Καθήκον όλων μας είναι να μην ξεχνάμε. Να μπει φρένο σ’αυτό το ναζιστικό μόρφωμα που λέγεται ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, και ο δρόμος είναι ένας και μόνο. Ενίσχυσης των δημοκρατικών μας θεσμών και του κράτους δικαίου.
Μπορεί η χώρα, λόγο οικονομική κρίσης και επιτροπείας, να αντιμετωπίζει τραγικά προβλήματα και καταστάσεις, όμως δεν πρέπει με κανένα τρόπο να υποστείλουμε το δημοκρατικό μας φρόνιμα σαν πολιτικό σύστημα ή σαν κοινωνία των πολιτών.
Το δημοκρατικό μας χρέος επιβάλλει: Την δημοκρατία μας αυτή που θεμελιώσαμε από το 74 και μετά, δεν την χαρίζουμε σε κανένα. Συνεχίζουμε τον αγώνα για να την βελτιώσουμε και να δημιουργήσουμε ένα σύγχρονο δημοκρατικό κράτος δικαίου.
Το δημοκρατικό χρέος κάθε πολίτη αυτής της χώρας είναι αυτό που λέει ο Σάμιουελ Μπέκετ «Προσπάθησες πάντα. Απέτυχες πάντα. Δεν πειράζει. Προσπάθησε ξανά. Θα αποτύχεις ξανά. Απότυχε καλύτερα». Αυτό το «ταξίδι» είναι που αξίζει, παρά τις δυσκολίες του. Σε τελευταία ανάλυση είναι και η πεμπτουσία του πιο ολοκληρωμένου και οργανωμένου πολιτικού συστήματος που έχει γνωρίσει το ανθρώπινο γένος μέχρι σήμερα, και δεν είναι άλλο παρά η Δημοκρατία. Και μην ξεχνάμε ότι από τούτα τα χώματα ξεκίνησε για να βελτιωθεί στη συνέχεια με την Γαλλική και Αμερικανική Επανάσταση και το Διαφωτισμό.

Αρτεμάκης Μιχάλης

Δευτέρα 15 Ιουλίου 2013

Τα κακώς κείμενα της καλοκαιρινής ραστώνης

Στο επίκεντρο της κρίσης στην ευρωζώνη τις τελευταίες ημέρες, είναι η Πορτογαλία. Εμείς μάλλον ζηλέψαμε που απωλέσαμε τα πρωτεία που είχαμε για μεγάλο διάστημα, να μονοπωλούμε τα φώτα του παγκόσμιου ενδιαφέροντος. Έτσι βαλθήκαμε να επιστρέψουμε. Παρά τις ελπίδες που αποθέσαμε σε ένα από τους στρατηγικούς κλάδους της πραγματικής οικονομίας, τον Τουρισμό, ότι φέτος με την συμβολή του, θα μπορούσε να συμβάλλει στο να αμβλυνθούν οι συνέπειες της ύφεσης, μάλλον ετοιμαζόμαστε να το αποτρέψουμε. Καλά, τις κινητοποιήσεις στο Ενετικό λιμάνι και τις μηχανοκίνητες πορείες με τα δημοτικά μέσα, τι τις θέλουν οι δημοτικοί αστυνομικοί;
Μια πορεία χωρίς κορναρίσματα, μη μηχανοκίνητη δεν έχει τα ίδια αποτελέσματα όσο αφορά το δίκιο ενός αγώνα; Από πότε ένα δημόσιο αγαθό ανήκει σε μια κατηγορία, έστω εργαζομένων του δημόσιου; Και γιατί δεν χρησιμοποιούνται όταν γίνονται απολύσεις εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα; Μήπως δεν αποτελούν περιουσία του έλληνα φορολογούμενου;
Οι σωροί σκουπιδιών με υπερχείλιση των κάδων, σε τουριστικές περιοχές για αρκετές ώρες νομίζω ότι αλλοιώνει την εικόνα της πόλης μας σε μια περίοδο μάλιστα με τόσο μεγάλο αριθμό επισκεπτών(!) Μπορεί οι αρμόδιοι της καθαριότητας να συντονίσουν καλλίτερα την αποκομιδή των σκουπιδιών ούτως ώστε να μην μένουν για τόσες πολλές ώρες σε κοινή θέα οι σοροί σκουπιδιών, οι οσμές και οι υπερχειλισμένοι κάδοι; Τα απορριμματοφόρα δεν πρέπει απλώς να διέρχονται αλλά και να συλλέγουν τα σκουπίδια. Αυτή την πρακτική πραγματικά δεν μπορώ να την αντιληφθώ.

Αρτεμάκης Μιχάλης
artemakism@ameksa.gr      


Δευτέρα 8 Ιουλίου 2013

Η έξοδο από την κρίση είναι πρόβλημα κυριαρχίας των μνημονιακών ή αντιμνημονιακών δυνάμεων;

Προς άπαντες τους νεόδμητους ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΕΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟΥΣ, που μπορεί να φτύνουν τον Καπιταλισμό, επιστρέφοντας σε μια ρητορική κριτική του καπιταλισμού του Μαρξ του 18ου αιώνα. Αλλά την ίδια στιγμή εκμεταλλεύονται όλες τις ευκαιρίες που τους παρέχει το σύστημα, παρα-οικονομία, παρα-παιδεία, κλπ, κλπ. Σε αυτούς τους αγαπητούς «φίλους» θέλω να πω ότι δεν δέχομαι μαθήματα ηθικής και επαναστατικής πρακτικής. Εκτός των άλλων δεν μπαίνουν στο κόπο να διαβάζουν τα κείμενα μου, «ολίγον» κριτικά και χωρίς χαρακτηρισμούς και κορώνες. Ο δημόσιος διάλογος είναι υποχρέωση για όλους μας για να καταλάβουμε τις αιτίες, που μας οδήγησαν σε αυτή την οικονομική-κοινωνική-πολιτική τραγωδία, αλλά και ποιες είναι οι πιθανές λύσεις. Ας επιχειρήσουμε όλοι μας να σταθούμε μακριά από τις λογικές του άσπρου – μαύρου, αλλά ιδιαίτερα μακριά από το σχήμα μνημονιακός – αντιμνημονιακός, γιατί(;) εκτός ότι δεν μπορεί να καταδείξει όλη την αλήθεια και τις αιτίες της κρίσης, οδηγεί στο όλεθρο και την καταστροφή αυτή τη χώρα. Και όσοι ευελπιστούν, ότι μπορεί να στηριχτούν σε ένα πολιτικό αριστερό νέο-ριζοσπαστισμό, για να φτάσουν στη εξουσία, οδηγούνται στους ατραπούς του χυδαίου λαϊκισμού και θα φάνε τα μούτρα τους, προετοιμάζοντας το έδαφος για τα χειρότερα, που ευελπιστούν ότι μπορεί να αποτρέψουν. Η ιστορία του εικοστού αιώνα για την χώρα μας είναι γεμάτη από εθνικούς διχασμούς, που μας οδήγησαν σε εθνικές τραγωδίες. Αυτές τις τραγωδίες όλοι μας θα πρέπει να αποτρέψουμε να ξαναζήσουμε και ιδιαίτερα η δικιά μας γενιά σαν ελάχιστη συμβολή στη νεότερη. Από την αρχή της κρίσης έχω υποστηρίξει με επιμονή την ανάγκη για εθνική συνεννόηση όλων των πολιτικών δυνάμεων του δημοκρατικού τόξου. Αυτή αν μπορούσε να είχε επιτευχθεί από την αρχή θα μας είχε οδηγήσει ήδη έξω από την κρίση-ύφεση. Όσοι θέλουν να διδάσκονται πραγματικά από την ιστορία την δικιά μας, αλλά και την Ευρωπαϊκή όταν αναφέρονται στο παράδειγμα της Γερμανίας και στη «ρήτρα ανάπτυξης» μετά τον πόλεμο, θα πρέπει να γνωρίζουν όλες τις οικονομικό-κοινωνικές και πολικές πλευρές που στήριξαν το «γερμανικό θαύμα» μετά τον πόλεμο και όχι μόνο μία, που ήταν η απαλοιφή των δανειακών υποχρεώσεων των γερμανών σε σχέση με τους δανειστές τους.

Αρτεμάκης Μιχάλης

Επαναστατώ όταν σκέπτομαι τι αξιωματική αντιπολίτευση έχει αυτή η χώρα

«Σκέπτομαι άρα υπάρχω» Ντεκάρτ
«Επαναστατώ άρα υπάρχω» Α. Καμύ


Στην χώρα της «φαιδράς πορτοκαλέας» ο κάθε πολίτης μπορεί να λέει ότι θέλει. Σε τελευταία ανάλυση δημοκρατία δεν έχουμε; Όταν όμως ορισμένα πράγματα λέγονται από τον πρόεδρο του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τότε τα πράγματα γίνονται σοβαρά.
Από την ανοικτή συγκέντρωση της Πάτρας στις 4/7/2013 του ΣΥΡΙΖΑ μάθαμε από τον κο Α. Τσίπρα ότι έχει ολοκληρωμένο σχέδιο, και κοστολογημένο, όπως:
«….25 δις που προορίζονται για τόκους θα δοθούν για ανακούφιση των αδύναμων και την ανασυγκρότηση της χώρας».
 «Πρώτα η ζωή και η αξιοπρέπεια του λαού μας και  μετά οι τοκογλύφοι, πρώτα οι φτωχοί, οι αδύνατοι και οι άνεργοι και μετά η κ. Μέρκελ και οι τραπεζίτες, αυτή είναι διαφορά μας».
Η Ελλάδα είναι υπό-επιτήρηση. Γιατί; Απέφυγε την επίσημη χρεοκοπία – κατάρρευση, επειδή υπάρχει το Μνημόνιο – Τρόικα.
Διαφορετικά θα είχαμε την κατάληξη της Αργεντινής του 2001.
Το Σχέδιο της επόμενης μέρας που δηλώνει ο κ. Τσίπρας ότι έχει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι «…δεν πληρώνω….. δεν πληρώνω…..». Αυτό καταλαβαίνω από τα παραπάνω που είπε στην Πάτρα.
Αυτό το έχουμε ξανακούσει και το ξέρουμε. Μπορεί να έχει εφαρμογή στα διόδια ή και περιορισμένα στο φόρο ακινήτων μέσω ΔΕΗ. ‘Όχι  όμως και στις διεθνείς σχέσεις της χώρας μας(!)
Εδώ στη γειτονική μας Ιταλία που δεν είναι υπό επιτήρηση έχει μπλοκαριστεί η διαδικασία κατάργησης του Φόρου Πρώτης Κατοικίας επειδή υπάρχει διαφωνία, του ΔΝΤ παρόλο που έχει υπάρξει συμφωνία μεταξύ των εταίρων,  στο κυβερνητικό συνασπισμό.
Φανταστείτε πόσο περισσότερο είναι στον αέρα το υποτιθέμενο σχέδιο του κ. Τσίπρα!!
Πότε επιτέλους θα πάψει να λαϊκίζει ασύστολο, ο πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και πότε, έστω και την τελευταία στιγμή ας επιχειρήσει να γίνει Πολιτική Δύναμη Ευθύνης. Μόνο έτσι μπορεί να έχει ρόλο ύπαρξης και θα του αναγνώριζε και η ιστορία κάποια συμβολή στο ξεπέρασμα της μεγαλύτερης οικονομικής κρίσης που περνά η χώρα;
Επαναστατώ όταν σκέπτομαι που μπορεί να καταλήξει αυτή η χώρα με μια τέτοια αξιωματική αντιπολίτευση.

Αρτεμάκης Μιχάλης

Τετάρτη 3 Ιουλίου 2013

Η κρίση στη Ευρωζώνη του νότου δεν έχει τέλος

Η κρίση στην Ευρωζώνη δεν έχει τέλος. Οι πιο αδύνατοι κρίκοι του Νότου: Πορτογαλία συνεχίζει να είναι άρρωστη. Ασταθή κυβέρνηση,  με παραιτήσεις μελών της, μέσα στις δύο τελευταίες μέρες (υπουργός εσωτερικών και οικονομικών), τα 10 έτη ομόλογα ξεπερνούν το 8% και τα spread της 620 μονάδες βάσης. Έτσι που να μη υπάρχει η ασπίδα αντί-spread της ΕΚΤ στα πλαίσια του σχεδίου Omt. Την ίδια στιγμή στη Ελλάδα εκτός από την τελευταία κυβερνητική κρίση και την αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ, οι πληροφορίες λένε για πιθανό μπλοκάρισμα της νέας δόσης από την Τρόικα επειδή δεν έχουν προχωρήσει οι μεταρρυθμίσεις ιδιαίτερα στη δημόσια διοίκηση (συγχωνεύσεις οργανισμών και απολύσεις). Μετά τις δηλώσεις Μέρκελ αναφορικά για καινούργιο haircut  του ελληνικού δημόσιου χρέους και ο Jorg Asmussen σε δηλώσεις του στη εφημερίδα στη Die Welt θεωρεί ότι «είναι αντιπαραγωγική η συζήτηση για καινούργιο haircut του Ελληνικού δημόσιου Χρέους, γιατί αποπροσανατολίζει από τις προσπάθειες για τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις στη χώρα». Μέχρι πότε θα μπορεί να αντέξουν οι χώρες και οι κοινωνίες του Νότου τις συνέπειες των πολιτικών austerity και τα τρομακτικά ποσοστά της ανεργίας ιδιαίτερα μεταξύ των νέων που διαλύουν την κοινωνική συνοχή  και ωθούν χιλιάδες νέους, ιδιαίτερα επιστήμονες προς την μετανάστευση. Το όριο θα πρέπει να είναι οι Γερμανικές εκλογές; Μήπως η δραματική προειδοποίηση πριν λίγο καιρό του μεγάλου Γερμανού διανοητή Γιούργκεν Χάμπερμας κινδυνεύει να επαληθευτεί; Ότι ο χειρισμός της Ευρωπαϊκής κρίσης από την Γερμανία «ξυπνά τα φαντάσματα της Ιστορίας» και απειλεί «να οδηγήσει σε καταστροφή»;

Αρτεμάκης Μιχάλης

artemakism@ameksa.gr