Σελίδες

Τρίτη 17 Δεκεμβρίου 2013

«Αν δεν δεις και την αστεία πλευρά των γεγονότων την έχεις βάψει»

Απλές λύσεις για την κρίση!!
Οι λύσεις είναι απλές, για έξοδο από την κρίση, που μας ταλαιπωρεί πάνω από έξι χρόνια. Απορώ που δεν τις είχαμε σκεφτεί από την αρχή!
Τι ξερόλες, είμαστε σαν λαός!!! Χρειάστηκε να πάθουμε του Χριστού τα πάθη για να φτάσουμε να καταλάβουμε ότι τα πράγματα είναι απλά. Τι ήθελε αυτός ο ΓΑΠ και μας έφερνε ΔΝΤ και τους υπόλοιπους της Τρόικα; Αφού λεφτά υπάρχουν!!!!
Είναι τα 600 δις του Εθνικού ευεργέτη Σώρα συν τα 74 δις του ΑΕΠ από τα 190 δις που παράγουμε και δεσμεύουν τα Μνημόνια για τα τοκοχρεολύσια, κάνουμε και την πατριωτική Τράπεζα και τα βάζουμε μέσα.
Η σειρά των λύσεων είναι απλή : φέρνουμε τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, σκίζουμε τα μνημόνια, πληρώνουμε αν θέλουμε το χρέος, έτσι και αλλιώς 674 δις μείον 300 δις του χρέους πάλι 374 δις μένουν για την Ανάπτυξη. Άρα λεφτά υπάρχουν!!!
Καλά τι θέλουν αυτοί οι Φραγκολεβαντίνοι και επιμένουν τόσο πολύ ότι υπάρχει χρηματοδοτικό κενό 2014 – 2015. Αυτά είναι παραμύθια για να μας πάρουν το οικόπεδο κοψοχρονιά, ενώ εμείς έχουμε τα λεφτά να το κτίσουμε μόνοι μας. Με σεβασμό μάλιστα στο περιβάλλον.
Επίσης θα φέρουμε τις συντάξεις και τις δαπάνες ξανά στη προ–κρίση περίοδο. Τύφλα να έχει η κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή του Ακούραστου. Αλήθεια δεν αντιλήφθηκα στην κόντρα Εκάλης - Στουρνάρα για το Φόρο Ακίνητης Περιουσίας, τι θέση πήρε, στηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ; Γιατί ψήφοι υπάρχουν και στη Εκάλη, και μάλιστα προς το παρών τουλάχιστον δηλώνουν Νεοδημοκράτες, όμως είναι έτοιμοι να μεταναστεύσουν λόγο ΦΑΠ. Η κυβέρνηση Α. Τσίπρα των δεκαπενταμελών, παρντόν του υποψήφιου Επιτρόπου, θα μας τραγουδά εκτός των άλλων, όλες τις μέρες το BELLA CIAO γιατί εκτός από την νωπή λαϊκή εντολή χρειάζεται και επαναστατική γυμναστική. Και έτσι μένουμε στο ΕΥΡΩ μόνο με την μαγκιά μας. Ανεξάρτητα αν μας κρεμάσουν στα «μανταλάκια». Για τα «μανταλάκια» πρέπει να ρωτήσουμε το Ε. Βενιζέλο τι εννοεί; Γιατί για να είμαι ειλικρινής, δεν το ξέρω. Και η αλήθεια είναι ότι αυτός λόγο πολύμηνης εμπειρίας από διαπραγματεύσεις με τους εταίρους μας, κάτι ξέρει από «μανταλάκια». Είδατε όλα, πόσο απλά είναι, εκτός το τελευταίο με τα «μανταλάκια»!!!


Ο πανεπιστήμων

Η φύση της κρίσης είναι διαρθρωτικού χαρακτήρα

Η φύση της κρίσης είναι διαρθρωτικού χαρακτήρα και δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με κλασικές μακροοικονομικές συνταγές. Απαιτούνται βαθιές παρεμβάσεις στην καλύτερη ένταξη του οικονομικού μας συστήματος στο καινούργιο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον. Αυτή η εκτίμηση βρίσκει την επιβεβαίωση στις αποκλίσεις που υπήρξαν από την αρχή της δημιουργίας του Ευρώ. Οι χώρες που από την αρχή καλύτερα προσαρμόστηκαν στη δυναμική του νέου διεθνούς περιβάλλοντος, μεταρρυθμίζοντας την αγορά εργασίας, επενδύοντας στη παιδεία, έρευνα & ανάπτυξη & υποδομές, είναι αυτές που δανείστηκαν και λιγότερο, είχαν επιδείξει μια οικονομική ανάπτυξη περισσότερο βιώσιμη, είναι αυτές που ξεπέρασαν και την κρίση καλύτερα.
Οι χώρες (όπως και δικιά μας, μαζί με άλλες χώρες του Νότου) που έμειναν στο περιθώριο της διαδικασίας του νέου παγκόσμιου καταμερισμού, που είχαν μεταθέσει τις μεταρρυθμίσεις και στήριξαν την ανάπτυξη τους στην εσωτερική αγορά, κατέληξαν όχι μόνο να είναι λιγότερο ανταγωνιστικές, (ελλείμματα στο ισοζύγιο πληρωμών), δεν απέφυγαν τον υπερβολικό δανεισμό (περίοδο κυβέρνησης Κ. Καραμανλή) και η κρίση μας κτύπησε περισσότερο από άλλες χώρες της Ευρωζώνης.
Για χώρες όπως η Ελλάδα θα απαιτηθεί πολύ χρόνος να ξεπεράσει τις πληγές της κρίσης, όπως επίσης θα χρειαστεί άμεσα να σχεδιαστεί το νέο παραγωγικό πρότυπο της χώρας που προϋποθέτει την ενεργοποίηση και πρωτοβουλία των οικονομικών υποκειμένων, δηλαδή τις επενδύσεις. Μην ξεχνάμε ότι η κρίση εκτός της μείωσης κατά 25% του ΑΕΠ, έχει οδηγήσει στη καταστροφή σημαντικό τμήματος του παραγωγικού δυναμικού της, οδηγώντας την ανεργία σε πρωτοφανή επίπεδα. Το ερώτημα που πρέπει να απαντήσουμε είναι πώς και ποιος θα δημιουργήσει τις θέσεις εργασίας για να μειωθεί η ανεργία μεταξύ των νέων ιδιαίτερα, για να μην αιμορραγεί η χώρα μέσω της μετανάστευσης χάνοντας πολύτιμους ανθρώπινους πόρους υψηλής εξειδίκευσης. Όπως επίσης αυτές οι θέσεις εργασίας πρέπει να εξασφαλίζουν μόνιμες και σταθερές θέσεις απασχόλησης.   


artemakism@ameksa.gr         

Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013

Κοινωνικές Ανισότητες και Κοινωνικές Πολιτικές

Στην Ελλάδα της χρεοκοπίας και της κρίσης ασφαλώς και υπάρχουν μεγάλες κοινωνικές ανισότητες. Όχι ότι πρώτα δεν υπήρχαν στην Ελλάδα της πλασματικής ευμάρειας. Αυτό που δεν υπήρχε και δεν υπάρχει ακόμα και σήμερα, είναι οι κοινωνικές πολιτικές για ομάδες του πληθυσμού που έχουν άμεση ανάγκη βοήθειας. Αυτές οι ομάδες ή κατηγορίες «δικαιούχων» θα πρέπει άμεσα να καταγραφούν ανά δήμο της χώρας και να υπάρξουν οι αντίστοιχες πολιτικές αλληλεγγύης και στήριξης.
Αυτές οι ανάγκες πρέπει να αποτελέσουν τις προτεραιότητες τόσο για την κυβέρνηση όσο και την αντιπολίτευση, όπως είναι το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα για το σύνολο των ανέργων, ειδικά σε οικογένειες που και τα δύο μέλη δηλώνουν άνεργοι με ανήλικα παιδιά. Όπως και κοινωνικές πολιτικές  στήριξης και πρόσβασης σε δημόσια αγαθά που αφορούν την διαβίωση, όπως είναι τροφή, ρεύμα, νερό, κλπ.
Θα πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο σοβαρής πολιτικής συζήτησης αυτές οι πολιτικές έξω από δημαγωγίες και παροχολογίες   που μας έχει συνηθίσει το πολιτικό μας σύστημα και κυρίως από πού θα βρεθούν οι πόροι.
Η εποχή των μεγάλων λόγων έχει τελειώσει ανεπιστρεπτί, όπως και των χουβαρντάδων πολιτευτών του δημόσιου χρήματος από δανεικά. Το πολιτικό μας σύστημα θα πρέπει να δοκιμαστεί πλέον σε ένα πολύ δύσκολο πεδίο άγνωστο για αυτό, του εξορθολογισμού και της χρηστής διαχείρισης της δημόσιας δαπάνης, η οποία θα πρέπει να καλύψει τις ανάγκες κατηγοριών του πληθυσμού που πραγματικά έχουν ανάγκη. Σε αυτό το πεδίο θα πρέπει να  στηρίξουμε πρωτοβουλίες και όχι να ανεβάζουμε τον τόνο της κριτικής για μια επιβάρυνση ετήσια της τάξης των 50 λεπτών για τους έχοντες, όπως είναι για την αντιμετώπιση όσων δεν έχουν ηλεκτρικό ρεύμα και  είναι πραγματικά ανήμποροι, ανακαλύπτοντας κατά τρόπο κωμικοτραγικό την «υπερφολόγιση των Ελλήνων» μέσω της επιβάρυνσης των 50 λεπτών. Ας βρουν άλλο τρόπο να εκφράσουν την πιθανή δίκαιη αντίθεση τους στη φορολογία.


Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2013

Σχολιάζοντας την επικαιρότητα όπως παρουσιάζεται μέσω της κοινωνικής δικτύωσης και στον τοπικό τύπο Υπάρχει ανάγκη να αποκαταστήσουμε την σημασία των λέξεων, γνωρίζοντας το περιεχόμενο τους.

Αποχαιρετισμός στο Madiba Ολόκληρος ο κόσμος αποχαιρέτησε τον Νέλσον Μαντέλα. Ογδόντα αρχηγοί κρατών επήραν μέρος στην εκδήλωση μνήμης στο στάδιο του Σοβέζο. Ο Μαντέλα υπήρξε «ένα σημείο αναφοράς για όλη την ανθρωπότητα». Απέδειξε με το έργο του και την ζωή του, ότι η βία δεν θα πρέπει να διακρίνει τις ανθρώπινες σχέσεις. Ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν γεννηθεί και είναι ίσοι απέναντι σε κάθε είδους εξουσία.  Η επίλυση των προβλημάτων στις ανθρώπινες σχέσεις, πρέπει να διακρίνεται από την συνεννόηση,  τον διάλογο, την κατανόηση, την ειρηνική επίλυση των διαφορών, την αποτροπή της χρήση βίας και τη συμφιλίωση.
Για κάποιους ξεκούρδιστους «επαναστάτες» του μίσους, της βίας και του πολέμου, που έχουν αναλάβει εργολαβικά να είναι οι τιμωροί για τις κοινωνικές αδικίες, ο Νέλσον Μαντέλα μπορεί να μην σημαίνει «τίποτα». Όμως για ολόκληρο τον πολιτισμένο κόσμο, αυτός είναι ένας από του σημαντικότερους επαναστάτες, μεταρρυθμιστές  ηγέτες, είναι ο πατέρας της κατάργησης του apartheid και τα λόγια του: «Κανείς δεν γεννήθηκε σκλάβος, ούτε αφέντης, ούτε να ζει στη δυστυχία, 
αλλά όλοι έχουμε γεννηθεί για να είμαστε Αδέλφια». Θα συνοδεύουν για πάντα κάθε οραματιστεί και αγωνιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της δημοκρατίας της ειρήνης, ενάντια στη βία και τον πόλεμο.
Αντίο Madiba αποχαιρετώντας το μεγάλο ηγέτη με το όνομα της προσφώνησης από την φυλή του.

Χρυσή Αυγή Κορμιά φουσκωτά από τα αναβολικά, ανόητων «υπερ-ανθρώπων». Έτοιμοι να πνίξουν τα όνειρα και την φαντασία της ζωής. Να αιματοκυλίσουν την δημοκρατία να σπείρουν την διχόνοια, την βία το ρατσιστικό μίσος να καλύψου το φώς και τα χρώματα, με το σκοτάδι και το μαύρο. Το μόνο χρώμα που γνωρίζουν και αναγνωρίζουν.  Και φανταστείτε ότι συνεχίζουν να έχουν στις δημοσκοπήσεις  διψήφιο νούμερο(!)  Μήπως θα πρέπει να βάλουμε ο καθένας μας στο εαυτό του ένα μεγάλο γιατί;

Κεντροαριστερά Ότι η κίνηση (πρωτοβουλία των 58) για την ενότητα της κεντροαριστεράς δεν έχει μόνο φίλους και υποστηρικτές, είναι κάτι το αυτονόητο. Αν δεν ήταν θα έπρεπε να μας προβληματίσει. Ασφαλώς και δεν πρέπει να θεωρούμε ότι όποιος είναι κριτικός ή ακόμα και αντίθετος με την πρωτοβουλία είναι «βάρβαρος». Αντίθετα, τόσο η καλοπροαίρετη όσο ακόμα και η κακοπροαίρετη κριτική είναι ευπρόσδεκτη. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να αξιολογούμε αυτόν που κάνει την κριτική.  
Η έκκληση των 58 γίνεται πλέον μαζική απαίτηση της κοινωνίας των πολιτών να προχωρήσουμε στην δημιουργία της Δημοκρατικής Προοδευτικής Παράταξης. Ενα από τα πολλά μηνύματα της μεγάλης συγκέντρωσης στο Ακροπόλ.
Από τις Πλατείες των Αγανακτισμένων και τις πολιτικές του εθνολαϊκισμού και ανορθολογισμού, στις Πλατείες του Αναστοχασμού και των Πολιτικών της Ενότητας - Συνοχής της Κοινωνίας και του Εθνικού Σχεδίου Ανασυγκρότησης της χώρας. Ήρθαμε για να μείνουμε γιατί "ερχόμαστε από πολύ μακριά και πάμε πολύ μακριά". ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ ΤΩΡΑ
Κανείς εισοδισμός και κανείς ανεύθυνος πολιτικός δεν πρόκειται να φορέσει τη λεοντή της Κεντροαριστεράς. Ούτε σαν υπόθεση εργασίας. Τα πελατειακά δίκτυα ΤΕΛΟΣ, εξάλλου έχουν μεταναστεύσει προς τον εθνολαϊκισμό της αριστεράς - δεξιάς.

Περί δημοκρατίας: Ο Καρλ Σμίτ ο θεωρητικός του ναζισμού που πολλοί της αριστεράς σήμερα αλληθωρίζουν προς τα εκεί θεωρεί ότι η δημοκρατία είναι πόλεμος που σ' αυτό στοιχίζονται εχθροί και φίλοι. Ο Νομπέρτο Μπόμπιο αυτός ο μεγάλος φιλελεύθερος σοσιαλιστής αντίθετα υποστηρίζει ότι η δημοκρατία είναι διαδικασία διαλόγου, συναίνεσης, συμφιλίωσης και συγκλίσεων. Αυτό ακριβώς υποστηρίζει και η μεγάλη παράταξη της Κεντροαριστεράς.

Κουλτούρα Επείγει να αποκαταστήσουμε το περιεχόμενο των λέξεων. Αλλά για να γίνει αυτό θα πρέπει να το γνωρίζουμε. Δεν είναι δυνατόν να λέγεται από social media που τοποθετούνται στην αριστερά ότι «η κεντροαριστερά δεν έχει αριστερούς και ότι είναι δεξιοί και νεοφιλελεύθεροι ……. και θα πρέπει να βρίσκονται στην φυλακή ….ή για διάφορους κρατικοδίαιτους «πνευματικούς ανθρώπους». Ξεχώρισα προχθές στη μεγάλη συγκέντρωση στο Ακροπόλ ένα δικό μας άνθρωπο τον πρώην Πρύτανη του Πανεπιστημίου Κρήτης, καθηγητή, συγγραφέα διεθνούς κύρους, το Γιώργο Γραμματικάκη. Που πέρα από το γεγονός ότι είναι μεταξύ των 58 που έχει υπογράψει την πρόσκληση – έκκληση, δεν πάνε πολλές μέρες από την εκδήλωση ομιλία του στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων  «ταξίδι στο φώς» που γοήτευσε με το λόγο του στα μυστικά του σύμπαντος, σε μια αίθουσα ασφυκτικά κατάμεστη από νέους ανθρώπους.  Από πότε λοιπόν κορυφαίοι διανοητές αυτής της χώρας και του θετικιστικού πνεύματος τους αποδίδονται επίθετα και προσδιορισμοί όπως οι παραπάνω;
Ας τους θυμίσουμε τον ορισμό που δίνει ο μεγάλος Ιταλός φιλόσοφος Νομπέρτο Μπόμπιο στην έννοια κουλτούρα:   
"Σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά, το καθήκον των ανθρώπων της κουλτούρας είναι να σπέρνουν αμφιβολίες και όχι να συλλέγουν βεβαιότητες. Κουλτούρα σημαίνει μέτρο, περίσκεψη, φρόνηση: να αξιολογείς όλα τα επιχειρήματα πριν εκφραστείς, να ελέγχεις όλες τις ενδείξεις πριν αποφασίσεις και να μην εκφράζεσαι και να μην αποφασίζεις ποτέ σαν αυθεντία από την οποία εξαρτάται με τρόπο αμετάκλητο μια αναντίρρητη και οριστική επιλογή".

Ματέο Ρέντζι Ο μεγάλος νικητής στις εκλογές για την ανάδειξη νέου γραμματέα του Δημοκρατικού Κόμματος Ιταλίας, είναι από την νέα γενιά των σαραντάρηδων, ο δήμαρχος της Φλωρεντίας Ματέο Ρέντζι. Με ποσοστό περίπου 67,8% ήταν ο νικητής στις εσωτερικές εκλογές μεταξύ μελών - ψηφοφόρων του ΔΚ και η συμμετοχή ξεπέρασε τα 2,5 εκατ. πολίτες. Για πρώτη φορά η ηγετική ομάδα του κόμματος δεν είναι από την αριστερά. Ο Μ. Ρέντζι ως γνωστό προέρχεται από το ρεύμα των Χριστιανοδημοκρατών του κόμματος της Margerita που συγχωνεύτηκε μαζί με το Δημοκρατικό Κόμμα της Αριστεράς για να προκύψει στη συνέχεια το σημερινό Δημοκρατικό Κόμμα.

artemakism@ameksa.gr

Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου 2013

Σχολιάζοντας την επικαιρότητα όπως παρουσιάζεται μέσω της κοινωνικής δικτύωσης και στον τοπικό τύπο

Κατάταξη Οικονομικών Σχολών
Ούτε ένα από τα Πανεπιστημιακά μας ιδρύματα δεν συμπεριλαμβάνονται μεταξύ των 75 καλύτερων business Schools in Europe στο rankings (κατάταξη) του 2013 της εφημερίδας Financial Times. Όταν μάλιστα μεταξύ των επονομαζόμενων χωρών PIIGS η Ισπανία είναι στη 2η καλύτερη θέση με το IE Business School και στην 6η με το less Business School, η Ιταλία στη 8η θέση με το SDA Bocconi και 38η με το Pοlitecnico di Milano School of Management, η Πορτογαλία στη 25η θέση με το Catolica Lisbona School of Business και 36η με το Nova School of Business and Economics και η Ιρλανδία στη 34η θέση με το University College Dublin:Smurfit.
Μόνο η χώρα μας δεν εμφανίζεται στη κατάταξη των Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων της Ευρώπης, μάλλον επειδή ο κάθε Πελεγρίνης μαζί με τις διορισμένες ρουσφετολογικά συντεχνίες των διοικητικών υπαλλήλων προτιμά να τα κρατά ΚΛΕΙΣΤΑ!!!!

Εμείς σας έχουμε στο χέρι και όχι εσείς
Θέμα οι «απόλυτες βεβαιότητες» μιας Αριστεράς που πιστεύει στο βολονταρισμό και μόνο μέσω της «νωπής λαϊκής εντολής» σαν της μόνης και αναγκαίας ικανής προϋπόθεσης για την λύση των προβλημάτων της χώρας.
Τελικά πως ο Γιώργος Σταθάκης με την συνέντευξη του στην τοπική ηλεκτρονική εφημερίδα zarpa.gr «ανατρέπει την πολιτική ορθότητα της αριστεράς» δεν μπορώ να το αντιληφθώ!
Αυτό όμως που είναι απόλυτα φανερό, είναι ότι συνεχίζει τις «προβλέψεις» σαν οικονομολόγος στη νέα φάση που βρίσκεται η κρίση. Πιστός στο δόγμα ότι «οικονομία πάνω από όλα είναι πρόβλεψη». Μέχρι το 2012 οι «προβλέψεις» του ήταν για έξοδο της χώρας από το Ευρώ και παράλληλα διάλυση της Ευρωζώνης, σε απόλυτη σύμπνοια με όλους τους Αγγλοσάξονες ειδήμονες. Αυτό τελικά δεν επαληθεύτηκε!  Σήμερα «προβλέπει» a priori κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, άραγε με ποιους, αλλά το σημαντικότερο την ντε φάκτο επιβολή και αποδοχή από τους εταίρους μας  των προτάσεων και θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ! Με το τρομερό επιχείρημα του «εκβιασμού» «ότι δεν πρόκειται να πάρετε δεκάρα από το χρέος μας και σας έχουμε στο χέρι γιατί δεν μπορείτε να μας διώξετε και από το Ευρώ και την Ευρωζώνη γιατί το κόστος είναι τέτοιο που δεν σας συμφέρει!» Αυτό συνοψίζεται στη θέση «ΕΜΕΙΣ ΣΑΣ ΕΧΟΥΜΕ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΣΕΙΣ»(!)
Και όσο και αν συμφωνούμε ότι οι πολιτικές καθορίζονται από τα οικονομικά συμφέροντα, δεν μπορείς να μην παίρνεις υπόψη σου ότι ανήκεις σε μια Ένωση, που παρά τις όποιες αδυναμίες και ατέλειες της, υπάρχουν μεταξύ των εταίρων δικαιώματα και υποχρεώσεις.
Από πότε η αποθέωση της «Ελληνικής Μαγκιάς» γίνεται δυστυχώς η κυρίαρχη πολιτική θέση της «ριζοσπαστικής αριστεράς» στις σχέσεις της χώρας με τους εταίρους της. Μήπως από τότε που η ιδεολογία του εθνικολαϊκισμού  έγινε η επίσημη ιδεολογία της Ριζοσπαστικής Αριστεράς την οποία υπηρετεί με μεγάλη συνέπεια, καλύπτοντας έτσι και το κενό του πάλαι ποτέ «βαθέως Πασοκ»; Αν αυτή είναι η «ανατροπή» τότε ναι και συμφωνούμε με τον τίτλο της συνέντευξης.

Αριστερά της ευθύνης;
Από το τοπικό ρεπορτάζ στα Χ.Ν. για τις προσυνεδριακές διαδικασίες της ΔΗΜΑΡ και την συνέντευξη τύπου, που έδωσαν στελέχη της:
Υπάρχει μια σοβαρή λογική ασυνέπεια ιδιαίτερα όσο αφορά τις Ευρωεκλογές. Στη δήλωση αναφέρεται «κανένα κόμμα δεν μπορεί συγχρόνως να είναι σε δύο πόλους. Και στον Κυβερνητικό και στον Τρίτο». Δηλαδή αγαπητοί σ. της ΔΗΜΑΡ το ΔΚ της Ιταλίας της κυβέρνησης Λέττα, ή το SPD που συμμετέχουν σε κυβερνήσεις συνασπισμού με την κεντροδεξιά δεν θα πρέπει να κατεβούν στις Ευρωεκλογές υπό το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα; Αλλά με ποιους; Μήπως με το Ευρωπαϊκό Συντηρητικό Κόμμα; 
Τι είδους λογική είναι αυτή «αριστερά της ευθύνης»; Μήπως οι ακροβατισμοί του «εντός – εκτός» ή καλύτερα «λίγο μνημόνιο και πολύ αντι-μνημόνιο» οδηγεί σε επικίνδυνους ατραπούς;