Σελίδες

Παρασκευή 28 Ιουνίου 2013

Τρία μικρά σχόλια για την συνέντευξη του κ. Αλέξη Τσίπρα

Τα Χανιώτικα Νέα στις 28/6 φιλοξένησαν συνέντευξη του Α.Τσίπρα ενόψει της επίσκεψης του στη πόλη μας. Παρά τον ισχυρισμό του ότι «έχουμε Εναλλακτικό Πολιτικό Σχέδιο», αυτό δεν προκύπτει από πουθενά στη συνέντευξη του. Εκτός τις γενικότητες και το λαϊκισμό μιας αριστερής ρητορικής που κομίζει στις περιοδείες του ανά την Ελλάδα, προκύπτει, ότι εκτός των αλλων αγνοεί και την υφιστάμενη κατάσταση που βιώνει η χώρα, την οποία με απόλυτη βεβαιότητα δηλώνει ότι θα «κυβερνήσει».

Σταχυολογώ ορισμένα σημεία της συνέντευξης του:

Ισχυρίζεται ότι έχει πρόγραμμα ο ΣΥΡΙΖΑ «..παρά ότι λένε οι προγραμματιστές του ολέθρου…». Με βάση την νέα «μετρολογία» πολιτικού προγραμματισμού των 15μελών ανά βδομάδα, δηλώνει ο Α. Τσίπρας «ξέρετε κανένα άλλο κόμμα που να παρουσιάζει κάθε εβδομάδα το πρόγραμμα του στο λαό και να ζητά τη γνώμη του;»
Ασφαλώς και η αναφορά είναι στις περιοδείες του αυτή τη περίοδο ανά την Ελλάδα, γίνονται στα πλαίσια του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ για το «ενιαίο κόμμα» και της συζήτησης που ακολουθεί(!)

Η «εναλλακτική στρατηγική» ΣΥΡΙΖΑ είναι «αποπληρωμή του χρέους μέσω ανάπτυξης» και «με το μέρισμα της ανάπτυξης αυτής να αποπληρωθούν οι δανειακές μας υποχρεώσεις» επειδή «αυτό έγινε με τη Γερμανία μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο» όπως ισχυρίζεται με στόμφο ο κ. Τσίπρας. Τώρα ποιες ήταν οι αναλογίες της οικονομικής και πολιτικής συγκυρίας, με βάση την Οικονομική Ιστορία του 1953 με το σήμερα, «τα επιτελεία του ΣΥΡΙΖΑ και τον αρχηγό τους» φαίνεται να μην τους απασχολούν. Να θυμίσουμε: ανοικοδόμηση της Ευρώπης μετά τον καταστροφικό Β’ παγκόσμιο πόλεμο, σχέδιο Μάρσαλ, έναρξη ψυχρού πολέμου, πόλεμος Κορέας, αλλά κύρια σταθεροποίηση της Δ. Γερμανίας μετά την εισαγωγή του μάρκο, «κοινωνικό συμβόλαιο» μεταξύ συνδικάτων και κυβέρνησης για «κοινωνική ειρήνη», κινητοποίηση του τεράστιου παραγωγικού δυναμικού της Γερμανίας. Η Γερμανία δεν αντιμετώπιζε αναπτυξιακό έλλειμμα όπως η Ελλάδα, δηλαδή ύπαρξη ενός εσωστρεφούς χρεοκοπημένου αναπτυξιακού προτύπου, και μιας κατατεμαχισμένης «βαλκανικού τύπου» κοινωνίας, με «όλους εναντίον όλων» που δυστυχώς στην δημιουργία της και ο ΣΥΡΙΖΑ με τις πολιτικές του έχει συμβάλλει σημαντικά, σε όλη τη διάρκεια της κρίσης αλλά και πριν.

Τέλος κάποιοι έπρεπε να είχαν πει στο κ. Τσίπρα ότι
·         « η Κρήτη είναι η μεγαλύτερη Τουριστική Αγορά της χώρας» και το Μοντέλο Τουριστικής της Ανάπτυξης στηρίζεται στην μικρομεσαία τουριστική επιχείρηση, δημιούργημα κύρια των πολιτικών ΠΑΣΟΚ από την δεκαετία του 80.
·         Ότι αυτό το μοντέλο είναι σήμερα σε κρίση και ότι πρέπει μετά πάνω από 40 χρόνια τουριστικής εμπειρίας να επαναπροσδιορίσουμε τις περιφερειακές και τοπικές μας Τουριστικές πολιτικές.
Τι είπε ο κος Τσίπρας στη συνέντευξη του εξορκίζοντας την πραγματικότητα; «… το μέλλον της Κρήτης είναι λόγου χάρη οι φαραωνικές ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις, όπου οι Τουρίστες θα καταναλώνουν με «βραχιολάκι» και οι Κρητικοί θα δουλεύουν ως υπάλληλοι με εξευτελιστικά μεροκάματα». Κοιτάξετε πως αναπαράγει τους μύθους της Αριστεράς: «μας προορίζουν για τα γκαρσόνια της Ευρώπης».
Επίσης δεν ξέρει ότι για την μέχρι σήμερα καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος την ευθύνη έχει κύρια η έλλειψη του χωροταξικού σχεδιασμού και χρήσεων Γής, και το Μικρομεσαίο Τουριστικό Μοντέλο μας, που ο κος Τσίπρας μάλλον φαίνεται ότι αγνοεί.

Αρτεμάκης Μιχάλης

Δευτέρα 17 Ιουνίου 2013

Έχουμε ανάγκη από μια νέα αφήγηση και μεταρρυθμίσεις και όχι εκλογές

Είναι ώρα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να αρχίσει να ασχολείται εκτός από την Ουγγαρία που παραβιάζει κατάφωρα τις Ευρωπαϊκές Συνθήκες και με την Ελλάδα; Που καταντήσαμε; Δεν μας έφτανε η οικονομική κρίση τώρα έχουμε και παραβιάσεις στη λειτουργία των δημοκρατικών μας θεσμών. Είναι δυνατόν να μην προηγείται μιας τόσο σημαντικής απόφασης ο διάλογος - συζήτηση; Και ασφαλώς την ευθύνη δεν την έχει μόνο ο Α. Σαμαράς. Εδώ και καιρό έχουμε συμφωνήσει για αλλαγές στο δημόσιο. Βλέπει κανείς να υπάρχει πολιτική βούληση για να υπάρξουν μεταρρυθμίσεις στο σύστημα που μας οδήγησε στη χρεοκοπία ή «οι ανέγγιχτοι» του δημόσιου τομέα είναι πολίτες άλλης κατηγορίας από τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα;
Κάποιος θα μας πει καλά ρε φίλε τι θέλεις να γίνουν απολύσεις και στο δημόσιο για να αυξηθεί ακόμα παραπέρα η ανεργία;
Μόνο ένας αδαής δεν μπορεί να αντιληφθεί ότι το σύστημα που μας χρεοκόπησε είναι αυτό που συνεχίζει να λειτουργεί και να κάνει αφαίμαξη από τον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας για να συντηρεί μια σειρά δημόσιους οργανισμούς άχρηστους που δεν υπάρχει κανείς λόγος να λειτουργούν ή άλλους στους οποίους που από την αρχή έπρεπε να έχουν γίνει ριζικές αλλαγές.  Έδώ θα πει κάποιος ακόμα δεν έχουμε καταφέρει να διώξουμε τους επίορκους. «Το δει εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού». Θυμόμαστε το Νόμο Γιαννίτση για την μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού μας συστήματος όταν υπήρχαν ακόμη τα περιθώρια για αλλαγές και τις αντιδράσεις του «συνδικαλιστικού κινήματος» του «τίποτα να μην αλλάξει». Στην συνέχεια την πρόταση του Μόσιολα για αλλαγές στην ΕΡΤ και τις αντιδράσεις πάλι του «κινήματος τίποτα να μην αλλάξει» και την κατάληξη της πρότασης στις «καλένδες». 
Σήμερα όντως μετά από μια αχαρακτήριστη πολιτική ενέργεια του Α. Σαμαρά, που δυστυχώς αρκετοί και από το χώρο της Κεντροαριστεράς την επικρότησαν, ασφαλώς στηριζόμενοι σε μια υπαρκτή πολιτική πρακτική «τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει στο δημόσιο» φτάνουμε να μετατραπούμε σε Ουγγαρία του Βίκτωρ Ορμπάν και να εκφράζει τις ανησυχίες του το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μέσω της επιστολής του κ. Σουλτς «…έκπληξη και λύπη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την απόφαση της Ελληνικής Κυβέρνησης για διακοπή λειτουργίας ….ΕΡΤ, χωρίς προειδοποίηση και χωρίς να έχει προηγηθεί δημοκρατικός διάλογος στο πλαίσιο της Κυβέρνησης, της Βουλής των Ελλήνων, καθώς και με τους φορείς».
Το αντίδοτο στις δυσκολίες των μεταρρυθμίσεων μέσω κρίσης δεν μπορεί να είναι η προσφυγή σε μεθόδους «αυταρχισμού» και κατάργησης της «δημοκρατικής νομιμότητας». Αλλά ούτε και η προσφυγή στις εκλογές είναι λύση, ιδιαίτερα στη σημερινή συγκυρία, που το μόνο που μπορεί να επιτύχουν είναι να ανοίξουν το «κουτί της Πανδώρας» χωρίς να μπορεί κανείς να προβλέψει με την ελάχιστη βεβαιότητα τις επιπτώσεις μιας νέας εκλογικής αναμέτρησης για την Ελληνική Οικονομία και Κοινωνία.
Ιδιαίτερα για τις δυνάμεις της Κεντροαριστεράς, εκτός της ανάγκης συν-στράτευσης – ενότητας, απαιτείται άμεσα να δημιουργήσουμε μια «νέα αφήγηση» δημοκρατική και εθνική του τι θέλουμε και που στοχεύουμε. Ιδιαίτερα με τι δημόσιο τομέα και τι παραγωγικό σύστημα.

Αρτεμάκης Μιχάλης