Η αντιπολιτική χαρακτηρίζει κύρια τα λαϊκίστικα ρεύματα στη σύγχρονη πολιτική. Τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει σημαντική άνοδο και επιρροή σε μεγάλα τμήματα της κοινωνίας και ιδιαίτερα μεταξύ των νέων οι οποίοι πλήττονται περισσότερο από την κρίση. Το φαινόμενο του λαϊκισμού έχει εξαπλωθεί σε όλη την Ευρώπη, από την Φιλανδία, την Ολλανδία, την Γερμανία, αλλά εκεί που γνωρίζει ιδιαίτερη ανάπτυξη είναι η Ουγγαρία με το κόμμα «Ένωση Νεαρών Δημοκρατών» του Βίκτορ Ορμπάν το οποίο είναι και στη εξουσία και το ακροδεξιό εθνικιστικό κόμμα jobbik, και στο νότο της Ευρώπης που πλήττεται περισσότερο από την κρίση, λόγο των διαθρωτικών προβλημάτων στις οικονομίες των χωρών του αλλά και των προβλημάτων του τρόπου εφαρμογής της ΟΝΕ.
Τα ποιο αντιπροσωπευτικά λαϊκίστικα κόμματα, τα οποία προέκυψαν μετά την πολιτική κρίση στην Ιταλία την δεκαετία του 90 είναι το «Κόμμα της Ελευθερίας» του Σ. Μπερλουσκόνι, και τα αποσχιστικά κόμματα Λίγκα κύρια του βορρά με τη Λίγκα της Λομβαρδίας του Μπόσι. Τα κόμματα αυτά κατόρθωσαν να φτάσουν στη εξουσία, να κυβερνήσουν πάνω από μια δεκαετία, για να αποδειχτούν όχι μόνο τελείως διεφθαρμένα, αλλά και να οδηγήσουν την χώρα στη σημερινή κρίση, στο διεθνή διασυρμό και την υποβάθμιση με την αντιπολιτική του Καβαλιέρε και τα σεξικά του σκάνδαλα. Σήμερα ένα άλλο λαϊκίστικο κόμμα με σημαντική επιρροή, είναι του ηθοποιού Πέπε Γκρίλο οι λεγόμενοι Γκριλίνοι, που εμφανίζεται στις δημοσκοπήσεις σαν το πρώτο κόμμα μεταξύ των νέων, υιοθετώντας αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες στο τρόπο λειτουργίας του «Κινήματος των 5 Αστέρων» όπως ονομάζεται, παρόλο που ο επικεφαλής του σε κάθε συγκέντρωση του δίνει και ένα show υποκριτικής όχι σαν ηθοποιός αλλά σαν πολιτικός.
Τα βασικά χαρακτηριστικά των παραπάνω κομμάτων είναι οι γενικές διαπιστώσεις, ο καταγγελτικός πολιτικός λόγος, οι ακτιβίστικες πρακτικές τους, η υιοθέτηση όλων των διεκδικήσεων και αιτημάτων διαμαρτυρίας, η συνεχής διακήρυξη τους ότι είναι δίπλα στους πολίτες, κλπ. Την ίδια στιγμή στερούνται μεθόδου, προγράμματος και σχεδίου.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα τέτοιων κομμάτων είναι στην χώρα μας οι ΑΝΕΛ, η Χ.Α. αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος από κόμμα διαμαρτυρίας έγινε αξιωματική αντιπολίτευση και σήμερα τρέχει και δεν προλαβαίνει ανά τις ηπείρους για να διαμορφώσει το Εναλλακτικό του Σχέδιο. Ασφαλώς υπάρχουν και μεγάλες διαφορές μεταξύ τους. Η Χ.Α. είναι ένα καθαρό ρατσιστικό, ξενοφοβικό, αντιδημοκρατικό κόμμα, ναζιστικού τύπου.
Ζητούμενο σήμερα για να βγούμε από την κρίση, αλλά και για την ενίσχυση και βελτίωση του δημοκρατικού μας συστήματος και των θεσμών του, είναι η νίκη της Πολιτικής στο αγώνα της ενάντια στη Αντιπολιτική, είτε είναι της δεξιάς είτε είναι της αριστεράς ή των άκρων.
Αρτεμάκης Μιχάλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου